PERSOONLIJK
door Marjon Vos

Ik ben super blij het nieuws met je te delen… dat ik zwanger ben! Het was best lastig om dit al deze tijd stil te houden terwijl de baby (en mijn buik) rustig doorgroeide. Wanneer je me al wat langer volgt dan weet je dat het voor ons niet vanzelfsprekend is dat een zwangerschap goed verloopt.
Zo blij we zijn dat we het nieuws van deze baby kunnen delen, dit nieuws komt ook met het besef dat het ook heel pijnlijk kan zijn om zulk nieuws te horen wanneer je zelf in een periode van verlies of onzekerheid zit.
Wanneer je hier nieuw bent, dit is eigenlijk mijn derde zwangerschap. Onze eerste eindigde toen de baby in de zwangerschap overleed, en de tweede bracht ons een vrolijk meisje, Elize. Dus bij deze zwangerschap zag ik voor de 3e keer een positieve uitslag op de zwangerschapstest, met alle emoties die daarbij komen: dankbaarheid en blijheid maar ook die oude pijn en angst die er nu ook zijn.
TIMING
Eigenlijk bijzonder hoe weinig vrouwen hier over praten. Want wanneer ben je er ‘klaar voor’ om zwanger te worden, wat als het niet lukt binnen een termijn waarop je dit had gedacht en wanneer deel je dan het nieuws? Allemaal vragen waar, denk ik, het merendeel van de vrouwen een antwoord voor zichzelf voor heeft gevonden, maar waar weinig over gepraat wordt. Totdat je het deelt met vriendinnen en merkt dat iedereen deze vragen heeft gehad.
En dan zijn er ook nog de meningen van anderen. ‘Het wordt nu toch wel tijd voor kinderen of komt er nog een tweede?’. Gelukkig hebben wij daar weinig last van gehad in onze omgeving. Maar ik kan me voorstellen dat zulke vragen extra druk leggen of ook pijnlijk kunnen zijn als het zwanger raken of zijn niet verloopt zoals je gehoopt had.
En wanneer je dan besluit om er samen klaar voor te zijn dit hele avontuur nog een keer aan te gaan, dan spelen daar best een aantal factoren een rol in. Wanneer is een goed moment, zeker ook wat betreft werk, wat toch anders geregeld is als je zelfstandige bent (oh, ik kan je vast verklappen, dat perfecte moment, dat is er niet!).
Ik merkte dat ik de overgang naar moeder worden best een grote vond. Alles in je leven veranderd: lijf, prioriteiten, dat we nu met z’n drieën zijn, werk en vooral je tijd. Gedurende het eerste jaar leek ik wel in een mist te zitten, die langzaam steeds wat meer optrok en wat meer zicht gaf op de wereld om me heen. Het duurde voor mij wel een jaar voordat ik me weer mezelf voelde. Maar dan nu in een nieuwe rol als moeder.
Na dat eerste jaar wilde ik me eerste weer focussen op een nieuw ritme als werkende moeder, mijn bedrijf weer stevig neerzetten die in dat eerste jaar toch wat meer op de achtergrond is geraakt doordat ik er bewust voor koos veel tijd met Elize door te brengen.
Het afgelopen jaar was een goed jaar voor mij. Mijn lijf voelde weer alsof het van mij was, ik merkte ook dat ik weer conditie en kracht kon opbouwen met sporten. M’n bedrijf heb ik stevig neer kunnen zetten en de angst die ik in het begin had dat ik er te lang uit geweest was en nu opnieuw moest beginnen, bleek gelukkig niet waar te zijn. Ook brengt de leeftijd van Elize langzaam iets meer zelfstandigheid voor haar en vrijheid voor mij met zich mee. En hebben we als gezin een goed ritme weten te vinden.
DE ZWANGERSCHAP
Ondanks dat dit mijn derde zwangerschap is blijft het bijzonder om een positieve zwangerschapstest te zien. Het delen van dit mooie nieuws met Dennis en Elize. En het weten dat er uit 2 cellen een heel mensje zich aan het ontwikkelen is in mijn buik. Maar er is ook de onzekerheid of dit allemaal goed gaat.
Ik had met 11 weken pas mijn eerste echo. Dat is best laat, maar veel tijd om stil te staan bij wat er allemaal mis kon gaan had ik niet want we hadden net de sleutel van ons nieuwe huis gekregen en er moest nog veel gesloopt en weer opgebouwd worden.
Ik merkte dat ik ook vertrouwen voelde en besloot dat wanneer ik er last van ging krijgen dat we nog zo lang moesten wachten op een eerste controle dat ik dan eerder aan de bel zou trekken bij de verloskundige.
De dag van de echo was een spannende voor ons. Bij deze echo bleek ik de eerste zwangerschap ook dat er mogelijk iets niet goed was met de baby. En omdat we nu een eerste controle misten, was het extra spannend. In die eerste minuut van de echo hielden we beiden onze adem in. We wilden zo graag dat hartje zien kloppen. En gelukkig was het daar. En konden we daarna met een zucht van ontspanning genieten
Gelukkig hebben we nu alle belangrijke controles achter de rug en weten we dat er een gezonde en drukke baby aan het spelen en groeien is in mijn buik.
HET EERSTE EN TWEEDE TRIMESTER
Sommige weken leken wel maanden te duren en gek genoeg vlogen de weken ook weer voorbij. De bekende vermoeidheid begon al snel. Dit is een rare vermoeidheid die ik alleen van het zwanger zijn ken. Dat je aan het einde van de dag denkt, pff ik moet echt gaan slapen nu. En wanneer het dan nog maar 7 uur blijkt te zijn… Ik probeerde vaak dan nog wat te rekken, maar lag regelmatig om 8.30 uur al in m’n bed.
In de zwangerschap van Elize heb ik me nauwelijks ziek gevoeld in het eerste trimester. Maar bij deze zwangerschap heb ik weken lang last gehad van ochtendmisselijkheid. Waarom het trouwens ochtendmisselijkheid heet snap ik niet want ik had er (net als veel vrouwen) gewoon de hele dag last van.
Terwijl ik bij de zwangerschap van Elize van week tot week wist wat er in mijn lijf veranderde en hoe de ontwikkeling van de baby ging, is dat bij deze zwangerschap echt anders. Er blijft ook gewoon minder tijd over om die app over de baby te checken wanneer je achter een peuter aan moet rennen!
Toen ik het tweede trimester in ging merkte ik dat er een omslag kwam. Mijn energie nam weer toe en de misselijkheid verdween langzaam. Toch fijn deze fase van de zwangerschap. Ik keek ernaar uit om wat meer te gaan sporten nu ik m’n energie terug had.
Maar langzaam begon mijn bekken meer last te krijgen van de zwangerschap. Hier had ik nooit eerder mee te maken gehad, dus dit was even wennen voor mij. Gelukkig heb ik een goede gespecialiseerde fysio gevonden die ervoor zorgt dat dit goed te handelen is. Wanneer ik wat aanpassingen doe, minder zware taken, belasting verdelen over de dag (dus niet een hele dag achter elkaar staan voor paardencoachsessies en dan ook nog achter een fietsende peuter aan rennen bijvoorbeeld) en netjes mijn oefeningen doe, dan is het goed te doen.
HOE IK VOORUIT PLAN
Het is best lastig voor een zelfstandige om te besluiten wat een goed moment is voor een zwangerschap. Maar doordat ik vanaf het begin open ben geweest tegen mijn klanten heeft dit geen problemen opgeleverd. En kan ik een aantal projecten voor mijn verlof afronden en een aantal staan al gepland voor daarna.
Een ding wat het moeder zijn mij heeft geleerd voor mijn bedrijf is met een super kritische blik naar mijn prioriteiten te kijken. Doordat er gewoonweg minder tijd is werd ik gedwongen mijn keuzes nog eens tegen het licht te houden: waar ga ik mijn tijd aan besteden?
Dat is ook waar ik het komende jaar mee in ga. Na mijn verlof heb ik een aantal afspraken met klanten ingepland staan die passen bij mijn focus. Ook kies ik ervoor om maar aan enkele grote projecten in m’n bedrijf te werken. Voor alle andere afspraken en projecten heb ik voor het komende jaar: ‘nee’ of ‘we gaan het zien’ kunnen zeggen. Dat zorgt voor rust en ruimte in mijn agenda in dat eerste jaar.
Daarnaast werk ik de komende maanden vooruit zodat de belangrijke zaken doorgang vinden terwijl ik in mijn verlof zit. Dat geeft nu wat meer druk, maar zoveel rust om echt even helemaal te kunnen duiken in die intense en bijzondere fase van een pasgeboren baby.
Voor die eerste maanden ben ik ook thuis aan het vooruit plannen. Naast de standaard dingen die je veel hoort: vooruit koken en invriezen, zorgen dat je veel boodschappen al in huis hebt en het regelen van het verlof van Dennis.
Maar er is iets wat ik nu anders ga aanpakken dan bij Elize. Dat is het zorgen voor mezelf. Niet alleen moet er gezorgd worden voor een baby maar ook ik als moeder moet herstellen van een zwangerschap en bevalling. Het boek mama’en van Nina Pierson heeft mij hierbij geholpen met onderbouwde informatie en praktische tips. Wat mij betreft een aanrader als je je hierin wilt verdiepen!
Nu we weten wat ons te wachten staat in die eerste tijd met een pasgeboren baby geeft dat aan de ene kant veel vertrouwen en aan de andere kant weten we ook hoe zwaar die tijd kan zijn. We zijn er klaar voor, voor alles (het mooie en het zware) wat gaat komen in die eerste maanden.
Dank je dat op deze manier met ons meeleeft, voor alle steun en felicitaties.
WAT DENK JE DAT HET WORDT: EEN JONGEN OF EEN MEISJE?


Hoi ik ben Marjon Vos
Vos en paard is ontstaan vanuit mijn ambitie om mensen te laten groeien, zich geïnspireerd, ontroert, krachtig en weer in verbinding met zichzelf en de wereld om zich heen te laten voelen.
Ik wil mensen deze krachtige manier van coachen laten ervaren en een blijvende verandering bieden.